Όταν η ερώτηση είναι μουσική κεκαλυμμένη από μελαγχολία, λύπη και glamour, τότε η απάντηση είναι σίγουρα Lana del Rey. Πώς, όμως, η 35χρονη τραγουδίστρια έφτασε να είναι ένα από τα σύμβολα της indie rock;
Γεννιέται στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης τον Ιούνιο του 1985. Το αλκοόλ, θέμα που θίγεται συχνά πυκνά σε ολόκληρη τη δισκογραφία της, μπαίνει στη ζωή της μόλις στα 15 της. Το «καταφύγιό» της, μετατρέπεται σε εθισμό και οι γονείς της τη στέλνουν για τρία χρόνια σε οικοτροφείο για απεξάρτηση. Όπως έχει δηλώσει και η ίδια σε συνέντευξή της: «Παλαιότερα τρόμαζα στην ιδέα ότι δεν θα ξαναπιώ. Αλλά από την ώρα που το έκανα κατάλαβα ότι είχα μπει στον σωστό δρόμο». Από τότε είναι νηφάλια και όπως, μάλιστα, μας πληροφορεί και στο τραγούδι της Bartender (2019): “Baby remember, I’m not drinking wine. But that cherry coke you serve is fine”.
Ξεκίνησε να τραγουδά από αρκετά μικρή ηλικία και έμαθε να παίζει κιθάρα στα 18 της, με τη βοήθεια του θείου της. Τότε κατάλαβε ότι η μουσική είναι αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή της. H ίδια άλλωστε δηλώνει: «Ήθελα να είμαι μέρος μιας υψηλής ποιότητας σκηνής και μουσικών. Και ένας λόγος που το έκανα αυτό ήταν επειδή δεν είχα πολλούς φίλους, και ήλπιζα ότι θα γνώριζα κόσμο, θα ερωτευόμουν και θα ξεκινούσα μια κοινότητα τριγύρω μου, όπως συνήθιζαν τη δεκαετία του 1960». Οι ρετρό εποχές των δεκαετιών του 60, 70 κλπ. έχουν κεντρικό ρόλο στην ιδιοσυγκρασία της και αυτό είναι πρόδηλο και στην αισθητική των τραγουδιών και των βίντεο κλιπ της. Τα είδωλα της προέρχονται, επίσης, ως επί των πλείστων από εκείνες τις εποχές: Marilyn Monroe, Jim Morrison, Amy Winehouse, Whitney Houston, Leonard Cohen, Lou Reed. «Δεν τους αγάπησα επειδή πέθαναν νέοι αλλά αυτή φαίνεται να είναι η μοίρα όσων θαυμάζω. Ευτυχώς, το παράδειγμα του Λέοναρντ Κοέν με διαψεύδει. Δεν βρίσκω κάτι ρομαντικό στο να πεθαίνει κανείς νέος».
White Dress- Lana Del Rey
Ηχογραφεί τρία κομμάτια, το 2008 για το EP “Kill kill” και δημοσιεύει την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της “Lana del Rey” το 2010, η οποία όμως αποσύρεται μετά από λίγο καιρό.
Τίποτα από τα πρώτα χρόνια της στη μουσική δεν έδειχνε τι θα ακολουθούσε στην καριέρα της. Τα δείγματα ήρθαν το 2011, που δημοσιεύει στο YouTube δύο τραγούδια: “Video games” και “Blue jeans”. Η υψηλή αισθητική των τραγουδιών και των βίντεο κλιπ, η αυτοβιογραφική διάθεση, αλλά και το μυστηριώδες στυλ ήταν αρκετά για να μυήσουν τους ακροατές στο κεφάλαιο Lana del Rey. Το “Video games” γίνεται αμέσως viral και η ερμηνεύτρια ξεκινά να εμπλέκεται δυναμικά στα μουσικά πράγματα.
Ένα χρόνο αργότερα, δημοσιεύει το, αμφιλεγόμενο τότε και κλασικό πλέον, “Born to die”. Παρά τις πολλές δηκτικές κριτικές, το άλμπουμ έφτασε να είναι το Νο1 σε 11 χώρες και σήμερα διανύει την 390η εβδομάδα στο Billboard 200.
Summertime Sadness- Lana Del Rey
Δύο χρόνια αργότερα, μας παρουσιάζει το νέο της dark δίσκο “Ultraviolence”. Έρωτας, τοξικότητα, daddy issues και ένας ιδανικός για αυτή τρόπος ζωής, όπως τον περιγράφει στα τραγούδια της “Brooklyn baby”, “West coast” ή και στο “Florida kilos”. Κατακτά την κορυφή στα charts 12 χωρών, ενώ το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από το “Far out” ως ένα από τα 10 πιο θλιμμένα άλμπουμ της δεκαετίας, και όχι άδικα. Η ίδια πάντως έχει δηλώσει στο παρελθόν πως: «Νιώθω ότι φτιάχνω χαρούμενα τραγούδια αλλά όταν βάζω άλλους να τα ακούσουν μου λένε πόσο θλιμμένα είναι. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τη ζωή μου, η οποία έχει υπάρξει τρικυμιώδης».
Brooklyn Baby- Lana Del Rey
Το 2015 μας παρουσιάζει τον δικό της, ιδιαίτερο, μήνα του μέλιτος. Το “Honeymoon”, λοιπόν, είναι το τέταρτο άλμπουμ της Lana del Rey και το γαμήλιο αυτό ταξίδι ξεκινά με τον στίχο: “We both know that it’s not fashionable to love me”. Και συνεχίζει, “but you don’t go ‘cause truly there is nobody for you but me”. Ο δίσκος αυτός είναι ίσως και ο πιο ιδιαίτερός της. Στο 8ο κομμάτι, απαγγέλλει ένα ποίημα του T.S. Eliot, το “Burnt Norton” ως ένα ιντερλούδιο, ενώ ο δίσκος κλείνει με μια διασκευή του “Don’t let me be misunderstood” της Nina Simone.
High By The Beach- Lana Del Rey
Το 2017 δημοσιεύει το άλμπουμ της “Lust for life”, στο οποίο συνεργάζεται μεταξύ άλλων με τους The Weekend και Sean Ono Lennon. Η κριτική αποδοχή είναι κάτι παραπάνω από θετική και για ακόμα μια φορά τα charts την υποδέχονται με μεγάλη ευκολία.
Τα φώτα πλέον είναι στραμμένα πάνω της και όλοι περιμένουν με αγωνία την επανεμφάνισή της στα δισκογραφικά πράγματα. Το comeback γίνεται με κρότο, όταν δημοσιεύει το 2019 το άλμπουμ “Norman fucking Rockwell!”. Το κοινώς αποδεκτό ως καλύτερο της άλμπουμ ξεκινά με ένα εμβατήριο στο πιάνο και τον στίχο: “Goddamn, man-child. You fucked me so good that I almost said, I love you”. Το στιχουργικό τάλαντο της Elizabeth Grant αποδεικνύεται σπουδαίο, ενώ παράλληλα τολμά να πειραματιστεί ακόμα και με μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια όπως το “Venice bitch”, το οποίο μετρά 9 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα. Η ερωτική απογοήτευση έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στα τραγούδια της, όπως και η Καλιφόρνια που αναφέρεται ολοένα και συχνότερα. Η ίδια δείχνει να βρίσκει το στυλ που της ταιριάζει πλέον περισσότερο και κάνει στροφή προς την Americana. Το Pitchfork βαθμολογεί με 9,4/10 ενώ το ΝΜΕ με 5/5. Τέλος, το άλμπουμ προτείνεται για το Grammy καλύτερου δίσκου της χρονιάς, ενώ το ομότιτλο τραγούδι για το αντίστοιχο βραβείο του καλύτερου τραγουδιού της χρονιάς.
Μόλις πριν λίγους μήνες παρουσιάζει το “Chemtrails over the country club”. Το 7ο κριτικά αναγνωρισμένο άλμπουμ δεν αποκλίνει ιδιαίτερα από τα συνήθη θέματα της, αλλά ούτε και από το στυλ των προηγούμενων τραγουδιών της. Αρκετά αυτοβιογραφικό, μελωδικό και σινεματικό, ενώ αποδεικνύει και τη μουσική της ευφυΐα, όπως για παράδειγμα στο κομμάτι “Wild at heart”, το οποίο συνθέτει συνδυάζοντας τη μουσική του “How to disappear” με τον ρυθμό του “Hope is a dangerous thing for a woman like me to have- but I have it”, τραγούδια του “NfR!”. Μία μόλις ημέρα μετά τη δημοσίευση του δίσκου της, ανακοινώνει νέο άλμπουμ, το “Blue Banisters”, το οποίο αναμένεται να ακουστεί για πρώτη φορά στις 4 Ιουλίου του 2021.
Chemtrails Over The Country Club- Lana Del Rey
Η Elizabeth Grant, πέρα από σχόλια, φήμες, κριτικές και προσωπικές προτιμήσεις έχει σίγουρα αφήσει μια μεγάλη παρακαταθήκη στη μουσική και έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό είδος και στυλ τραγουδιού, όπου εκεί δε χωρά παρά μονάχα ένα όνομα, αυτό της Lana del Rey.
